Η κατάληξη –είτε

Στον πληθυντικό

στο β’ πρόσωπο (εσείς)

εσείς κινείτε (οριστική)

να κινείτε (υποτακτική)

να κινηθείτε (υποτακτική)

κινηθείτε (προστακτική)

Η κατάληξη –είται

Στον ενικό

στο γ’ πρόσωπο (αυτός -ή -ό)

οριστικής ενεστώτα της παθητικής φωνής

Το αυτοκινητάκι κινείται αντικανονικά.

Η ομάδα μας αδικείται από το αποτέλεσμα.

Η κατάληξη –ήστε

Στον πληθυντικό

στο β’ πρόσωπο (εσείς) συνοπτικής προστακτικής (Αορίστου)

εσείς μιλήστε

εσείς σιωπήστε

Η κατάληξη –είστε

Στον πληθυντικό

στο β’ πρόσωπο (εσείς)
οριστικής ενεστώτα της παθητικής φωνής

(Συναντάται µόνο στα ρήµατα σε -ούµαι.)

(θεωρούμαι) εσείς θεωρείστε

(κινούμαι) εσείς κινείστε

 Οι καταλήξεις -είτε, -είται και -ήστε, -είστε 

 

 http://daskalosa.eu/glossa_e/e_glossa_kef.11.html

Η κατάληξη –είτε

Στον πληθυντικό

στο β’ πρόσωπο (εσείς)

εσείς κινείτε (οριστική)

να κινείτε (υποτακτική)

να κινηθείτε (υποτακτική)

κινηθείτε (προστακτική)

Η κατάληξη –είται

Στον ενικό

στο γ’ πρόσωπο (αυτός -ή -ό)

οριστικής ενεστώτα της παθητικής φωνής

Το αυτοκινητάκι κινείται αντικανονικά.

Η ομάδα μας αδικείται από το αποτέλεσμα.

Η κατάληξη –ήστε

Στον πληθυντικό

στο β’ πρόσωπο (εσείς) συνοπτικής προστακτικής (Αορίστου)

εσείς μιλήστε

εσείς σιωπήστε

Η κατάληξη –είστε

Στον πληθυντικό

στο β’ πρόσωπο (εσείς)
οριστικής ενεστώτα της παθητικής φωνής

(Συναντάται µόνο στα ρήµατα σε -ούµαι.)

(θεωρούμαι) εσείς θεωρείστε

(κινούμαι) εσείς κινείστε

Η κατάληξη –είτε

Στον πληθυντικό

στο β’ πρόσωπο (εσείς)

εσείς κινείτε (οριστική)

να κινείτε (υποτακτική)

να κινηθείτε (υποτακτική)

κινηθείτε (προστακτική)

Η κατάληξη –είται

Στον ενικό

στο γ’ πρόσωπο (αυτός -ή -ό)

οριστικής ενεστώτα της παθητικής φωνής

Το αυτοκινητάκι κινείται αντικανονικά.

Η ομάδα μας αδικείται από το αποτέλεσμα.

Η κατάληξη –ήστε

Στον πληθυντικό

στο β’ πρόσωπο (εσείς) συνοπτικής προστακτικής (Αορίστου)

εσείς μιλήστε

εσείς σιωπήστε

Η κατάληξη –είστε

Στον πληθυντικό

στο β’ πρόσωπο (εσείς)
οριστικής ενεστώτα της παθητικής φωνής

(Συναντάται µόνο στα ρήµατα σε -ούµαι.)

(θεωρούμαι) εσείς θεωρείστε

(κινούμαι) εσείς κινείστε

 Απρόσωπα λέγονται τα ρήματα που χρησιμοποιούνται στο γ' ενικό πρόσωπο και σχηματίζουν απρόσωπη σύνταξη. Τέτοια είναι τα ρήματα:

πρέπει, πρόκειται, μπορεί, συμβαίνει, γίνεται, φαίνεται, μου αρέσει, έχει, με ενοχλεί, απαγορεύεται, εννοείται κτλ.

Στην απρόσωπη σύνταξη δεν έχουμε ως υποκείμενο μια ονοματική φράση, αλλά ολόκληρη πρόταση, που, ανάλογα με το ρήμα, μπορεί να είναι:

 μια βουλητική πρόταση που ξεκινάει (εισάγεται) με να

 ή μια ειδική πρόταση που ξεκινάει (εισάγεται) με το ότι και το πως

 ή μια ενδοιαστική πρόταση που ξεκινάει (εισάγεται) με το μήπως

 ή μια πλάγια ερώτηση που ξεκινάει (εισάγεται) με το αν.

π.χ. Συμβαίνει να θυμώνω καμιά φορά.

Εννοείται ότι δε μιλάμε μεταξύ μας όταν γράφουμε διαγώνισμα.

Με ενοχλεί να σε βλέπω κατσούφη.

Φρούτα έχει στο ψυγείο, (χωρίς υποκείμενο)

ΠΡΟΣΟΧΗ!

1) Μερικά από τα παραπάνω ρήματα μπορεί να χρησιμοποιούνται και ως προσωπικά και να έχουν υποκείμενο ένα ουσιαστικό ή ένα στοιχείο του λόγου που μπορεί να χρησιμοποιηθεί όπως το ουσιαστικό:

π.χ. Το νησί φαίνεται ωραίο από μακριά.

Γίνεται το φαγητό.

Αυτός με ενοχλεί συνέχεια.

Τα ρήματα που σχηματίζουν μόνο γ' πρόσωπο, όπως τα ρήματα πρέπει, πρόκειται, συμβαίνει, εννοείται κτλ., δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως προσωπικά και γι’ αυτό λέγονται και τριτοπρόσωπα.

► Μια ειδική κατηγορία απρόσωπων ρημάτων που όλοι μας ξέρουμε είναι τα ρήματα που χρησιμοποιούμε για να περιγράφουμε τον καιρό ή φυσικά φαινόμενα, π.χ. βρέχει, χιονίζει, φυσάει, ξημερώνει, βραδιάζει κτλ.

Αυτά συνήθως χρησιμοποιούνται χωρίς υποκείμενο. Είναι σαν το υποκείμενο να υπάρχει στη σημασία του ρήματος (βρέχει = ρίχνει βροχή):

π.χ. Χθες χιόνιζε όλη την ημέρα, γι’ αυτό δεν πήγαμε σχολείο (χωρίς υποκείμενο).

► Εκτός από τα απρόσωπα ρήματα που είναι μονολεκτικά, χρησιμοποιούμε και απρόσωπες φράσεις που έχουν ως υποκείμενο μια ολόκληρη πρόταση, όπως τα απρόσωπα ρήματα, ή δεν παίρνουν υποκείμενο.

► με το ρήμα είναι + επίθετο στο ουδέτερο γένος

π.χ. είναι δίκαιο, είναι καλό

► με το ρήμα είναι + ουσιαστικό

π.χ. είναι κρίμα, είναι ανάγκη

► με τα ρήματα έχει, κάνει, ρίχνει + ουσιαστικό που αναφέρεται στον καιρό

π.χ. Είναι άδικο να καταδικάζεται ένας αθώος.

Είναι κρίμα που δεν ήρθες στο πάρτι.

Ντύσου καλά, γιατί κάνει παγωνιά (χωρίς υποκείμενο).

 ΓΛΩΣΣΑ

https://philologist-ina.gr/?page_id=2293

https://philologist-ina.gr/?page_id=2293

ΡΗΜΑΤΑ

 http://evangeliametaxaki.weebly.com/uploads/2/8/1/5/28157337/ta_perepomena_toy_rhjatos_.pdf